เช้ามืดในวันจันทร์เราได้เก็บของขึ้นหลังรถมอเตอร์ไซค์ไปกับรถคู่ใจเราไม่แน่ใจสักเท่าไรกับการขับรถเพียงลำพังในครั้งแรกการเดินทางไกลด้วยรถมอเตอร์ไซค์นั้นเป็นสิ่งที่เรายังไม่เคยได้ลองทำมันมาก่อนการออกเดินทางด้วยสองล้อออกจากบ้านมันคงจะทำให้เรานั้นได้มีความกังวลในเรื่องความปลอดภัย

และเรื่องเส้นทางอยู่บ้างเพราะประสบการณ์ที่ผ่านมามันก็คงจะเป็นการเดินทางไปยังจังหวัดต่างๆและเช่ารถมอเตอร์ไซค์ในที่นั้นๆแต่จะว่าไปก็คงเป็นเพราะแบบนั้นเองที่มันได้ทำให้เราอยากรู้จักกับกิโลเมตรแรกที่เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทาง

เนวิเกเตอร์นำพาตัดเข้าสู่เส้นทางของสองล้อจากถนนใหญ่เข้าสู่แหล่งชุมชนที่ทำให้เรานั้นได้พบเส้นทางที่แตกต่างกับการเดินทางไปยังเป้าหมายในครั้งนี้จริงๆแล้วการเดินทางไกลด้วยรถสองล้อก็ดูเหมือนจะเรียบง่ายและสบายกว่าที่เราคิดเอาไว้มากนักคงแต่มันจะยุ่งซะหน่อยในขั้นตอนการเตรียมตัวซะมากกว่า

สำหรับมือใหม่ที่ชอบท่องเที่ยวคนเดียวอย่างเราการออกเดินทางไปบนถนนอย่างไม่รีบร้อนกับสายตาที่โฟกัสไปบนท้องถนนจนมันไม่สามารถที่จะมีความคิดใดๆไหลเข้ามาภายในสมองได้เป็นสิ่งที่หน้าแปลกใจที่สมองคนเรากลับได้พักผ่อนทั้งที่ประสาทสัมผัสของเราทำงานหนักขนาดนี้

ภูเขาได้ถูกตัดผ่าด้วยถนนเส้นหลัก ณ ช่องเขาขาดจังหวัดสระบุรีเป็นจุดที่บ่อยบอกได้เลยว่าเราใกล้ถึงจังหวัดเพชรบูรณ์แล้ว

ซึ่งหลังจากที่เราได้อยู่บนท้องถนนมากกว่าสามชั่วโมงแสงแดดก็เริ่มทวีความร้อนขึ้นมากับถนนกว่าสองร้อยกิโลเมตรที่ถูกตัดตรงยาวไปข้างหน้าเราไม่เคยรู้มาก่อนว่าการขี่รถออกมาเพียงลำพังกับสัมภาระที่ล็อกอยู่หลังรถมากขนาดนี้มันจะทำให้การเข้าห้องน้ำวุ่นวายซะจนไม่อยากเข้าแต่ถ้าเผลอติดนิสัยนี้ไปจริงๆก็คงจะได้มีนิ่วเข้ามาเยี่ยมอย่างไม่ได้รับเชิญแน่ๆดูเหมือนกับว่าเราจะเดินทางมาได้ครึ่งทางแล้วต้องบอกว่าการขับรถทางไกลไปยังต่างจังหวัดดูจะง่ายมากกว่าการขับรถใกล้ๆในกรุงเทพพอสมควร

ถนนที่กว้างพอและรถที่วิ่งเร็วจนเกินไปได้เปลี่ยนความคิดเราไปพอสมควรกับโร้ดทริปครั้งนี้และเมื่อเวลาล่วงเลยไปป้ายบอกทางเพชรบูรณ์ก็ทำให้เราได้มีรอยยิ้มขึ้นมาเมื่อเข้าใกล้ที่หมายร้านอาหารที่เพิงหมาแหงนที่ไม่เคยหยุดกินมาก่อนริมถนนใหญ่ก็เพิ่งจะได้รองกินวันนี้เองการเปิดประสบการณ์ใหม่ๆมักจะนำพาเราเข้าสู่วงจรใหม่ไม่รู้จบซึ่งได้เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้การเดินทางนั้นเมินเฉยต่อสิ่งที่เรียกว่าความลำบาก

สนับสนุนโดย  next88 login