ท่องเที่ยวเกาะปันหยี่ และ วัดสุวรรณคูหา ณ พังงา

การเดินทางเสียงของผู้คนในวันที่แตกต่างเป็นสิ่งที่ทำให้เราสามารถค้นพบว่าโลกไม่เคยเล็กไปสำหรับทุกชีวิตเมื่อทางเดินที่เราเลือกนั้นไม่คับแคบเหมือนจิตใจของเราในวันที่อ่อนล้าและการเดินทางของชีวิตยังคงต้องการความหวังที่จะเดินทางไปให้ถึงยังเส้นทางที่แท้จริงเส้นทางที่หลายคนรวมทั้งตัวผมเชื่อว่าคงจะได้พบกับเส้นทางของความสุขที่ไร้ปลายทางผมเดินทางออกจาก เขาพิงกัน เพื่อเข้าสู่เกาะปันหยี่  เกาะปันหยี่

เกาะแห่งหมู่บ้านชาวประมงที่เริ่มมก่อสร้างโดยชาวประมงของอินโดนีเซียที่อพยพเข้ามาสถานที่แห่งนี้ ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิมซึ่งใช้ชีวิตริมน้ำกับอย่างเรียบง่ายโดยที่คนหนุ่มสาวของเกาะนี้มักจะนิยมไปทำงานบนฝั่งมากกว่าสถานที่แห่งนี้

จึงทำให้เราอาจจะพบผู้สูงอายุและเด็กๆมากไปกว่าคนหนุ่มสาวและเมื่อคนบนเกาะได้เสียชีวิตไปก็จะถูกนำศพกลับมาฝั่งที่มัสยิด เกาะปันหยี่ดารุสสลามแห่งนี้และ ณ เกาะปันหยี่แห่งนี้ยังเป็นที่ตั้งของสนามฟุตบอลลอยน้ำ ซึ่งทำให้ผู้คนบนเกาะปันหยี่แห่งนี้ได้เล่นฟุตบอลกันสมใจโดยที่ไม่ต้องขึ้นไปเล่นบนฝั่ง

และผมก็เดินทางออกจากเกาะและได้พบภาพวาดโบราณที่สลักบนถ้ำในละแวกของเกาะปันหยี่ก่อนกลับมาถึงยังฝั่งของพังงาทัวร์เลิฟซีพาผมมายัง วัดสุวรรณคูหาหรืออีกชื่อหนึ่งก็คือวัดลิงการเดินทางได้สอนให้ผมเข้าใจและนึกถึงช่วงเวลาในวันแรกของการเดินทางออกมาท่องเที่ยวเพียงลำพังบางครั้งมุมมองของเราในชีวิตอาจจะเป้นมุมมองที่น่าขันในบางสังคม

แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าตัวเรานั้นมีมุมมองที่ผิดไปสิ่งที่ผิดนั้นคงจะเป็นจุดยื่นที่เรายืนอยู่ในกลุ่มคนที่ผิดทางมากกว่าและเมื่อใดที่เราพบกับจุดยืนที่เราให้ความสำคัญโดยไม่สนว่าใครจะคิดยังไงกับมุมมองของเรานั่นคงจะเป้นจุดยืนที่เหมาะสมที่ชีวิตของเราควรจะได้รับไว้

เพราะไม่ว่าเราจะมาจากที่สูงหรือที่ต่ำถ้าเพียงแค่เราได้มองขึ้นไปบนฟ้าทุกคนก็มีเพียงฟ้าเดียวกันเท่านั้นและภายใต้ท้องฟ้าเดียวกันนั้นคงจะกว้างพอสำหรับภายในใจของทุกคนผมเดินทางกลับมายังKhaolak Mind Home Hostelและช่วงเวลาของแสงอาทิตย์ก็ได้ผ่านพ้นไปตลาดนัดบางเนียง ณ เขาหลักในค่ำคืนนี้ผมมีนัดกับใครสักคนที่นี่พี่หญิงและพี่จุ๊ขายของอยู่ในตลาดแห่งนี้ผมตัดสินใจกลับมาเยี่ยมทั้งสองคน

โดยเลือกที่จะไม่เข้าสู่ตัวเมืองพังงาที่ตั้งใจไว้แต่ทีแรกเพราะมิตรภาพนั้นราคาแพงกว่าสถานที่เสมอพี่หญิงในแนะนำจุดชมวิวในเช้าวันพรุ่งนี้และผมก็ได้รับน้ำใจจากน้องที่พักในHostelเดียวกัน โดยการให้ยืมมอเตอร์ไซค์ไปจุดชมวิวในเช้าพรุ่งนี้ของผม