พูดกันด้วยนิยายในเรื่องของพงไพรกับผู้ที่นิยมการบันทึกความทรงจำในช่วงระยะเวลานั้นไว้ในเรื่องเล่าของคนนอกที่ชายแดนที่มีความห่างไกล
เราได้เดินลงจากผานับดาว ที่จังหวัดนราธิวาสในช่วงระยะเวลาของแสงอาทิตย์แผดร้อนที่สุดของวันซึ่งในช่วงนี้จะเป็นช่วงเวลาของนักเดินป่าและนักท่องเทียวทุกๆคนรวมไปถึงตัวเราที่กำลังจะเตรียมตัวเพื่อเข้าสู่การเดินป่าในระยะไกล ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า บาลาฮาลา ซึ่งอาจจะมีหลายคนแล้วที่อาจจะคุ้นชินในชื่อของ บาลาฮาลา โดยได้เป็นชื่อเรียกกันของทางฝั่ง ยะลา เบตง
ซึ่งได้เป็นผืนป่าของสถานที่แห่งนี้ซึ่งก็จะประกอบไปด้วย2ผืนป่านั่นก็คือผืนป่า ฮาลา ที่เป็นเขตพื้นที่ของอำเภอเบตง และที่จังหวัดยะลาและยังมีผืนป่าในบาลา ที่อยู่ในเขตพื้นที่อำเภอแว้งและอำเภอสุคิรินด้วย ซึ่งในจังหวัดนราธิวาสถึงแม้ว่ามันจะเป็นผืนป่าที่ไม่ได้ติดกันเป็นผืนแผ่นเดียวกันแต่มันยังได้มีการประกาศอีกว่าให้ตั้งเป็นเขตรักษาพันธุ์ป่าร่วมกัน
โดยคนที่ได้เดินป่าทางฝั่งทางจังหวัดนราธิวาสพวกเขาก็จะเรียกป่าแห่งนี้กันว่า บาลาฮาลา ซึ่งในตอนนั้นเราก็ได้เข้าสู้ในช่วงการเดินทางเข้าสู่บาลาฮาลาแล้วในจังหวัดที่ได้มีฝนกำลังตกลงมามันยังได้เป็นช่วงระยะเวลาที่คุ้นชินกันไปแล้วสำหรับในการเดินป่าทางภาคใต้ของประเทศไทยมันดูเหมือนว่ามันได้เป็นของคู่กันไปเสียแล้ว
สำหรับการที่พวกเราได้เดินป่ากันในครั้งนี้ซึ่งมันจะมีเวลาในการเดินทางหลายวันด้วยกันมันยังได้เป็นครั้งแรกเลยที่พวกเรานั้นจะมีโอกาสได้ไปเดินป่าในพื้นที่ของภาคใต้ในประเทศไทยเรา ซึ่งมันได้ถูกเรียกกันว่า อเมซอนแห่งอาเซียน ซึ่งผืนป่าแห่งนี้ได้เป็นผืนป่าดิบและมันยังได้เป็นสิ่งที่เราทุกคนจะต้องทำความเข้าใจกับมันใหม่ทั้งหมดสำหรับในการเดินป่าที่ผ่านมาที่มันจะทำให้เราได้รับรู้ถึงการก้าวเดินทางในครั้งนี้
ซึ่งคณะเดินป่าและพวกเราก็ได้ก้าวพันหลังบ้านของชาวบ้านที่ได้อาศัยอยู่ในละแวกนั้นก็เพื่อที่จะได้ก้าวเข้าสู่พื้นที่ป่าในบาลา ที่ได้มีฝนตกลงมาคอยต้อนรับพวกเราจากที่ได้มีแดดส่องลงมาอย่างร้อนและเป็นความชุ่มฉ่ำในอีกรูปแบบหนึ่งของผืนป่าแห่งนี้และมันได้เป็นเรื่องที่พวกเราพอจะเคยได้ยินกันมาบ้างแล้วในกลุ่มของนักเดินทางรวมไปถึงประสบการณ์ที่ได้เคยเดินขึ้นไปยังบนผานับดาว
สนับสนุนเรื่องราวโดย next88 มือถือ